των Αντώνη Ανδρονικάκη, Νικολέτας Τζώρτζη, Αφροδίτης Χρυσοχόου
Πρωτοφανής είναι η δυσκολία εύρεσης εργατών γης, όπως περιγράφουν στην «ΥΧ» οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή. Από το ρεπορτάζ σε διάφορες περιοχές της χώρας προκύπτει μια σοβαρή και εντεινόμενη έλλειψη εργατικών χεριών. Όσο η κατάσταση χειροτερεύει, τόσο περισσότερο πιέζονται οι παραγωγοί, οι οποίοι συχνά καταφεύγουν σε λύσεις ανάγκης, με επιπτώσεις στο εισόδημά τους.
Όλα αυτά, σε μια περίοδο που το κόστος παραγωγής έχει εκτιναχθεί στα ύψη και τα χρήματα δεν περισσεύουν. Με την ελαιοκομική περίοδο να απέχει μάλιστα λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξή της, οι αγρότες τρομάζουν στη σκέψη των πρόσθετων αναγκών που θα προκύψουν και δηλώνουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Όπως γίνεται αντιληπτό, πολύ σημαντικά εξαγωγικά προϊόντα, όπως το ελαιόλαδο, τα «χειμερινά» κηπευτικά και τα πυρηνόκαρπα, αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο με συνέπειες για τα έσοδα της χώρας.
«Πέρσι είχαμε εργόσημο, φέτος έχουμε ανάγκη»
Ο Χρήστος Αναγνωστάκος καλλιεργεί πορτοκάλια στη Λακωνία. Αυτή την περίοδο συγκομίζει, ενώ σύντομα θα χρειαστεί να αναζητήσει εργάτες για την επόμενη συγκομιδή: «Σήμερα οι εργάτες θα έπρεπε να κόψουν και να γεμίσουν χίλιες κλούβες με μεικτό βάρος γύρω στα 20 κιλά ανά κλούβα. Γι’ αυτήν τη δουλειά κανονικά χρειάζονται πάνω από 20 άτομα μαζί με τους φορτωτές. Με κόπο έχω βρει ένα συνεργείο εννιά ατόμων και είναι και από τις καλές περιπτώσεις. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσα χέρια μας λείπουν».
Όπως μας εξήγησε ο ίδιος, η πλειονότητα των εργατών είναι από το Πακιστάν. Παρά το γεγονός ότι αμείβονται με εργόσημο, ζητούν την αμοιβή τους «καθαρή» και στο χέρι χωρίς κρατήσεις, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο αγρότης με την επιπλέον διαφορά, αλλά και να φορολογείται γι’ αυτή.
«Από τη στιγμή που οι εργάτες ζητάνε την αμοιβή τους καθαρή και στο χέρι, αναγκαζόμαστε και βρίσκουμε λύσεις – ημίμετρα για να συνεχίσουμε να πληρώνουμε με εργόσημο. Ωστόσο, επωμιζόμαστε εμείς τη φορολογική επιβάρυνση για την αμοιβή των εργατών, ενώ δημιουργούνται και άλλα προβλήματα που τα βρίσκουμε μετά μπροστά μας. Πέρσι αξιοποιήσαμε τη δυνατότητα που μας έδινε ο νόμος και πληρώσαμε τους εργάτες με εργόσημο ακριβώς όπως προβλέπει η διαδικασία χωρίς να επωμιστούμε κάποια επιβάρυνση. Φέτος, η ανάγκη μάς έθεσε σε μειονεκτική θέση έναντι των εργατών», τόνισε.
Καταλήγοντας, ο κ. Αναγνωστάκος σημείωσε ότι προσπαθεί να απασχολήσει μετακλητούς εργάτες από το Πακιστάν, ωστόσο η διαδικασία έχει γραφειοκρατικές δυσκολίες, λόγω του απαραίτητου πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης για τον εργάτη.
Ο Πολυζώης Πολυζωίδης από τον Έβρο διατηρεί αγροτική επιχείρηση παραγωγής σπαραγγιών. Όπως δηλώνει στην «ΥΧ», αδυνατεί να βρει Έλληνες ή αλλοδαπούς εργάτες που να δέχονται να απασχοληθούν με εργόσημο:
«Το πρόβλημα της έλλειψης εργατών κάνει περιζήτητους τους λιγοστούς εργάτες που βρίσκουμε. Δυστυχώς, αυτοί αρνούνται να απασχοληθούν με εργόσημο, γιατί δεν θέλουν να χάσουν τα επιδόματα. Αυτό για εμάς σημαίνει μεγάλη φορολογική επιβάρυνση. Υπήρξε μια χρονιά κατά το παρελθόν που το κράτος επέτρεψε στους απασχολούμενους να συνεχίσουν να παίρνουν μέρος των επιδομάτων και να αμείβονται και για την εργασία τους με εργόσημο. Ίσως η επαναφορά αυτού του μέτρου να έδινε μια λύση, αν και δεν φτάνει, από τη στιγμή που δεν εμφανίζονται ούτε Έλληνες, αλλά ούτε και ξένοι εργάτες».
Τρομάζουν οι αγρότες όσο πλησιάζει το λιομάζωμα
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Οπωροκηπευτικού και Ελαιουργικού Συνεταιρισμού (ΑΟΕΣ) Τυμπακίου, Εμμανουήλ Μηλολιδάκης, αναφέρθηκε σε πρωτοφανή έλλειψη των αναγκαίων εργατών, τη στιγμή μάλιστα που η παραγωγή στα θερμοκήπια δεν έχει ακόμα φτάσει στο ζενίθ της: «Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίζουμε τόσο μεγάλο πρόβλημα έλλειψης εργατών. Η έλλειψη αυτή έχει αυξήσει τις αμοιβές των εργατών κατά 30%, σε μια περίοδο που ο παραγωγός αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα και το κόστος παραγωγής είναι αυξημένο κατά 40%. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος, θα σας πω ότι αυτή την περίοδο τα θερμοκήπια βρίσκονται στο 60% της παραγωγής και ήδη οι ανάγκες είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Όταν θα μπούμε σε φουλ ρυθμούς, τι θα συμβεί; Και, ακόμα χειρότερα, όταν ξεκινήσει η ελαιοκομική περίοδος, τι θα κάνουμε; Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο».
Με… δεμένα τα χέρια εξακολουθούν να στέκονται οι αγρότες της Δυτικής Ελλάδας, απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με την έλλειψη εργατικών χεριών, που τους ασκεί ασφυκτική πίεση ενόψει της συγκομιδής της ελιάς, αλλά και της επερχόμενης συλλογής εσπεριδοειδών και αργότερα της φράουλαςypaithros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου