Σε ριζική αναθεώρηση των µέχρι σήµερα προσεγγίσεων για τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν συνολικά στο καθεστώς ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής και όχι απλά στον Κανονισµό Λειτουργίας του ΕΛΓΑ, οδηγεί µε µαθηµατική ακρίβεια η τελευταία καταστροφική θεοµηνία.
Το νέο σκληρό πρόσωπο της κλιµατικής αλλαγής, υποχρεώνει από εδώ και µπρος του ιθύνοντες να σκύψουν σχολαστικά πάνω από την υπόθεση των αγροτικών ασφαλίσεων και να εξετάσουν σε βάθος τα ευρωπαϊκά συστήµατα πριν εµπλακούν σε σπασµωδικές κινήσεις και σε εύκολες αναπροσαρµογές εισφορών το βάρος των οποίων µεταφέρεται στις πλάτες των αγροτών. Όπως δείχνουν τα πράγµατα, στην προσπάθεια αναζήτησης µιας βιώσιµης λύσης στο εν λόγω ζήτηµα δεν θα είναι τελικά αρκετή ούτε η συνδροµή οµότιµων καθηγητών, από τον στενό κύκλο των κοµµατικών φίλων. Απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε η απεµπλοκή του συστήµατος ασφάλισης και αποζηµιώσεων από τον κυβερνητικό και κοµµατικό εναγκαλισµό και η αξιοποίηση οικονοµικών πόρων, τεχνικών λύσεων και επιστηµονικών µεθόδων που θα προσβλέπουν σε ευρύ ορίζοντα.
Οι συνέπειες της τετραήµερης καταιγίδας υποχρεώνουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, να επιστρατεύσει τους καλύτερους επιστήµονες και τεχνοκράτες, προκειµένου να διαµορφώσουν, ενδεχοµένως µε τη συνδροµή και του τοµέα της ιδιωτικής ασφάλισης, αποτελεσµατικά πακέτα και αξιόπιστες λύσεις. ∆εν πρόκειται για κάτι εύκολο. Ωστόσο, ευρωπαϊκή και διεθνής εµπειρία υπάρχει και θα πρέπει να αναζητηθεί όσο είναι ακόµα καιρός. Άλλωστε, το υπάρχον σύστηµα κοστίζει τόσο ακριβά, τόσο στους ίδιους τους αγρότες (όχι µόνο από πλευράς εισφορών) όσο και στον κρατικό προϋπολογισµό που δεν έχει περαιτέρω χρόνο ζωής. Αντίθετα, µια ουσιαστική πρόοδος στα θέµατα αφάλισης της αγροτικής παραγωγής, µε λύσεις ενεργητικής προστασίας και ψηφιακά συστήµατα αντικειµενικής και άµεσης καταµέτρησης των ζηµιών, µπορούν να οδηγήσουν σε έναν νέο και διαφορετικό προγραµµατισµό των αγροτικών εκµεταλλεύσεων.
Οι καταστροφές υποχρεώνουν σε αναθεώρηση στρατηγικής
Στην πόλη της Λάρισας που επλήγη από την κακοκαιρία Daniel µετέβη την Παρασκευή ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφήνοντας για δεύτερο χρόνο την επίσκεψη στην 87η ∆ΕΘ. Πρώτη στάση, στο Συντονιστικό Κέντρο στη Λάρισα και ακολούθως στην Mαγνησία. Όπως όλα δείχνουν ο πρωθυπουργός, υπό το βάρος των καταστροφών και της απόγνωσης των πολιτών που είδαν να χάνουν τις περιουσίες τους αλλά και δικούς τους ανθρώπους από την οργή των καιρικών φαινοµένων, θα επιχειρήσει να «ανακουφίσει» τις πληγές τους ανακοινώνοντας αν µη τι άλλο µέτρα µε πραγµατική επίδραση αλλάζοντας εκ βάθρων το αναπτυξιακό αφήγηµα (όπως προγραµµατίζονταν για την ∆ΕΘ). Εξάλλου, τα περί επίτευξης των στόχων επενδυτικής βαθµίδας µετά τις καταστροφές στον Έβρο, τη Ρόδο και τη Θεσσαλία και µε την ακρίβεια σε δυσθεώρητα ύψη, εξαγγελίες για επέκταση MarketPass, µειωµένου ΦΠΑ για το τουριστικό πακέτο κλπ, αν µη τι άλλο θα επέτειναν την δυσφορία της κοινής γνώµης.
Στις ανθρώπινες απώλειες από το χτύπηµα «Daniel» και η σωρός ενός 49χρονου κτηνοτρόφου από το Πετρωτό
Εκτός από την ανείπωτη καταστροφή, η κακοκαιρία Daniel, που είχε κατά βάση επίκεντρο τη Θεσσαλία, άφησε πίσω της και νεκρούς. Κάτω από τα φερτά υλικά εντοπίστηκε την Πέµπτη, η σορός του 49χρονου αγνοούµενου κτηνοτρόφου από το Πετρωτό ∆οµοκού Φθιώτιδα, ανεβάζοντας τον αριθµό των ανθρώπινων απωλειών, στους έξι. Τον άτυχο άνδρα, εντόπισαν δυνάµεις της 7ης ΕΜΑΚ, σε σηµείο που είχε καταστεί δύσβατο και απροσπέλαστο από όσα κατέβασαν οι χείµαρροι που προκάλεσαν ανυπολόγιστη καταστροφή στην περιοχή. Να σηµειωθεί ότι ο 49χρονος είχε φύγει νωρίς το πρωί της Τετάρτης από το σπίτι του για να φροντίσει τα ζώα του, πριν εκδηλωθούν τα επικίνδυνα καιρικά φαινόµενα και από τότε δεν είχε δώσει ίχνη ζωής. Τελικά, οι φόβοι των δικών του ανθρώπων επαληθεύτηκαν και οι αναζητήσεις έληξαν µε τον τραγικότερο τρόπο. Μέχρι την ώρα, που γράφονταν αυτές οι γραµµές ανέβαινε και ο αριθµός των αγνοούµενων, (6 στην Καρδίτσα), αλλά και εκείνων που είχαν εγκλωβιστεί και καλούσαν σε βοήθεια.
Ποιος θα μας πει για τον ΕΛΓΑ;
Με τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγµατα σε ότι αφορά το κλίµα, η ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής καθίσταται µια ιδιαιτέρως σύνθετη και δύσκολη υπόθεση. ∆ουλειές του ποδαριού που υπόσχονται… και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο, µάλλον δεν έχουν θέση επ’ αυτού.
Κανείς δεν αµφιβάλει για την «αιµορραγία» του κρατικού προϋπολογισµού, από την ανάγκη να καλυφθούν τα µεγάλα ελλείµµατα του ΕΛΓΑ. Όπως αντίστοιχα κανείς δεν διαφωνεί ότι το σηµερινό επίπεδο εισφορών των αγροτών προς των ΕΛΓΑ (ανεξαρτήτως της ανάγκης επιµέρους διορθώσεων) δεν αρκεί για να καλύψει το µέγεθος των αποζηµιώσεων που προκύπτουν σε ετήσια βάση.
Την ίδια στιγµή, βέβαια, οι ιθύνοντες θα πρέπει να κατανοήσουν ότι τα οικονοµικά περιθώρια της δραστηριότητας στον αγροτικό τοµέα είναι εδώ και χρόνια οριακά. ∆εν είναι της παρούσης να αναφερθούµε σε κάθε καλλιέργεια και σε κάθε εκτροφή ξεχωριστά, είναι όµως παραπάνω από σαφές ότι η τάση εγκατάλειψης της αγροτικής δραστηριότητας συνδέεται πρώτα απ’ όλα µε τη χαµηλή απόδοση των κεφαλαίων στο εν λόγω πεδίο.
Για να το πούµε ακόµη πιο καθαρά, αν κάποτε οι νέοι δεν ήθελαν να ασχοληθούν µε το αγροτικό επάγγελµα γιατί το θεωρούσαν υποδεέστερο κοινωνικά, σήµερα δεν το επιλέγουν για ξεκάθαρα οικονοµικούς λόγους. Κι αυτό γιατί απαιτεί δέσµευση µεγάλων κεφαλαίων, τα οποία, τουλάχιστον σε ορατό χρόνο, παρουσιάζουν, ιδιαίτερα χαµηλή έως και αρνητική, πολλές φορές, απόδοση.
Μ’ αυτή την έννοια, µια σοβαρή αύξηση (ήδη κάποιες εισηγήσεις κάνουν λόγο για διπλασιασµό) των εισφορών ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, θα µπορούσαν να οδηγήσουν σχεδόν το σύνολο των αγροτικών εκµεταλλεύσεων σε απόλυτο οικονοµικό αδιέξοδο. ∆εδοµένης µάλιστα της εξίσου σηµαντικής µείωσης των άµεσων ενισχύσεων (τσεκ κ.α.) µέσω των οποίων πληρώνονται κατά βάση (συµψηφιστικά) οι ασφαλιστικές εισφορές, η οικονοµική κατάρρευση του συστήµατος θα πρέπει να θεωρείται δεδοµένη.
Από τις διαθέσιµες πληροφορίες, µάλλον δεν θα πρέπει να έχουν απασχολήσει σε βάθος όλα αυτά -τουλάχιστον µέχρι στιγµής- τους ιθύνοντες, ήτοι τον υπουργό Λευτέρη Αυγενάκη και τη διοίκηση του ΕΛΓΑ. Αντίθετα, η µέχρι σήµερα προσέγγισή τους κινείται στη λογική… να περιορίσουµε τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισµού (εντολή άνωθεν), ανακατεύοντας την τράπουλα των εισφορών (µεταξύ καλλιεργειών) και µεταφέροντας συγκαλυµµένα τα βάρη στους παραγωγούς.
Η εποχή δεν σηκώνει αυτού του είδους τις… πολυτέλειες. Όπως δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο για λαϊκισµό και πελατειακή διαχείριση των συνεπειών της κάθε θεοµηνίας και της ακόλουθης κρατικής αρωγής µε οποιαδήποτε µορφή. Αυτό το οποίο απαιτείται είναι βαθιά µελέτη των νέων καταστάσεων, υπολογισµός των επιπτώσεων που µπορεί να έχουν στην αγροτική παραγωγή και αναδιοργάνωση του συστήµατος γεωργικών ασφαλίσεων σε ρεαλιστική και βιώσιµη βάση. Ακόµη και η κοινοτική συνεισφορά στο σύστηµα ασφάλισης θα πρέπει να πιάνει τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου