" Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ"
Είναι γνωστό το ρητό του Χίλωνα του Λακεδαιμόνιου , ενός από τους επτά σοφούς της Ελλάδας , " ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ".
ΕΑΥΤΟΣ: Είναι αντωνυμία αυτοπαθής και χαρακτηρίστηκε έτσι από τους γλωσσολόγους .Βρίσκεται δε στη γλώσσα μας από πάππου προς πάππου , ενώ κυκλοφορεί και με το υποκοριστικό " ο εαυτούλης μας".
"ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ ,σημαίνει " μάθε να συμπεριφέρεσαι ".
Μάθε τι αντιπροσωπεύεις. Μαθε τις αδυναμίες σου , για να τις ελέγχεις .Μάθε τις προτιμήσεις σου , τις υποχρεώσεις σου , τα δικαιώματά σου .
Μάθε μέχρι που φτάνουν οι φιλοδοξίες σου , ποια είναι τα προσόντα σου , οι αντοχές σου και πως βλέπουν οι άλλοι τον δικό σου εαυτό.
Η αίσθηση ότι κινούμαστε στα όρια που μας υπαγορεύει ο εαυτός μας , μας παρέχει εσωτερική ασφάλεια και συχνά την υιοθετούμε .
Προσπαθούμε να λειτουργούμε με την έννοια του " φυσιολογικού "ανθρώπου , δηλαδή αυτού που εναρμονίζει τις εκδηλώσεις του , με αυτές της φύσης.
Το λεξικό της ελληνικής γλώσσας " Πάπυρος" προσεγγίζει την έννοια του φυσιολογικού ως εξής: " Φυσιολογικός είναι αυτός που υπάρχει, γίνεται και εξελίσσεται σύμφωνα με τη φύση , ο κανονικός , ο ομαλός".
Αν παρατηρήσουμε τη φύση , βλέπουμε ότι διέπεται από συνέπεια και συνέχεια.Η σταθερότητα των φυσικών φαινομένων ( π.χ.η ανατολή του ηλίου) το αποδεικνύει.
Ο φυσιολογικός άνθρωπος είναι στο μέτρο του δυνατού πολυδιάστατος , αφού επιδιώκει την σύμμετρη ανάπτυξη της ολότητας του .
Κατά την άποψη του Γάλλου συγγραφέα ΑΛΦΕΝΣ ΚΑΡ για την αυτογνωσία , υπάρχουν τρείς όψεις του εαυτού μας : Αυτή που βλέπουμε εμείς.
Αυτή που βλέπουν οι άλλοι . Αυτή που αποτελεί τον πραγματικό εαυτό μας.
Τρία πράγματα είναι πάντοτε περισσότερα απ' ότι νομίζουμε.Οι υποχρεώσεις μας , τα λάθη και οι εχθροί μας.Και άλλα τρία αξίζουν λιγότερο , απ' ότι υπολογίζουμε εμείς.Η εξυπνάδα μας , τα προσόντα μας και οι φίλοι μας.
ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ λοιπόν.Μάθε ποιός είσαι και τι είσαι .Μάθε τι θέλεις , τι σου πάει , τι σου ταιριάζει.
Το ερώτημα είναι βασικό .Όταν ο άνθρωπος γνωρίζει σε μεγάλο βαθμό τον εαυτό του , όταν εκτός από ατομικούς και υλικούς στόχους θέτει και στόχους ανθρωπιστικούς , όταν συμπλέει με τους φυσικούς και ηθικούς νόμους , τότε ο φόβος της εκτροπής , αν όχι μηδενίζεται , μειώνεται σημαντικά.
Βέβαια ,ελάχιστα πράγματα ξέρουμε για τις σχέσεις ανάμεσα στην ανάπτυξη του σκελετού , των μυώνων και των οργάνων του σώματος , καθώς και την ανάπτυξη της πνευματικής μας δραστηριότητας.
Ελάχιστα επίσης ξέρουμε για το αίτιο της ισορροπίας του νευρικού μας συστήματος και την αντοχή στον πόνο και τις αρρώστιες .Ενώ δεν υπάρχει κανένας τρόπος για ν' αυξήσουμε το ηθικό αισθητήριο , την κρίση και την τόλμη.
Υπάρχουν οπωσδήποτε , κάποιοι παράγοντες φυσιολογικοί και διανοητικοί , που καθορίζουν την ευτυχία και τη δυστυχία του καθενός μας.
Ωστόσο μας είναι ολότελα άγνωστοι , γεγονός που μας καθιστά ανήμπορους να δημιουργήσουμε μια τεχνητή ευτυχία.
Αγνοούμε επίσης ποιό περιβάλλον είναι πλέον πρόσφορο για την ανάπτυξη του πολιτισμένου ανθρώπου στον υπέρτατο βαθμό.
Είναι δυνατόν να καταργήσουμε τον αγώνα , τον κόπο και τον πόνο στη φυσιολογική και στη πνευματική μας συγκρότηση?
Τροχοπέδη στην μελέτη του εαυτού μας , ήταν η απέχθεια που έδειχναν για την πολύπλοκη μελέτη του ανθρώπου και των εμβίων όντων γενικότερα.
Όπως έγραψε ο Μπερξόν , " η διάνοια μας χαρακτηρίζεται από μια φυσική αδυναμία κατανόησης της ζωής".
Πραγματικά η σύγχρονη ζωή έκανε τους ανθρώπους περισσότερο ελεύθερους .Τους άνοιξε το δρόμο πρός όλες τις περιοχές του κόσμου , τους απάλλαξε από τις προλήψεις και τους χάρισε την εύκολη ικανοποίηση όλων των επιθυμιών τους .
Οι εφαρμογές των επιστημονικών ανακαλύψεων μετέβαλαν τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο.
Οι μεταβολές αυτές επέδρασαν καθοριστικά σε μας.Μια επίδραση κακοποιό θα λέγαμε , που έχει σαν αιτία το γεγονός , ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν , δίχως να ληφθεί υπόψη ο παράγοντας άνθρωπος.
Αυτή ακριβώς , η παραγνώριση του εαυτού μας , έδωσε στη μηχανική , στην φυσική και στη χημεία τη δύναμη ν' αλλάξουν " εική και ως έτυχε " τις παλιές μορφές της ζωής .
Το μέτρον όλων έπρεπε να είναι ο άνθρωπος.
Αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας ξένος , μέσα στο κόσμο που δημιούργησε για τον εαυτό του.
Μόνο μία βαθειά γνώση του εαυτού μας θα μπορούσε να γιατρέψει τούτο το κακό , γιατί χάρη σ' αυτή θα μπορέσουμε να δούμε με ποιούς μηχανισμούς ο σύγχρονος τρόπος ζωής επηρεάζει το σώμα και το πνεύμα μας.
Δείχνοντας στον εαυτό μας τι ακριβώς είμαστε , ποιές είναι οι δυνατότητές μας και πως μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε , θα καταφέρουμε να εξηγήσουμε τους λόγους της φυσιολογικής μας εξασθένισης , καθώς και τα αίτια των ηθικών και πνευματικών μας ασθενειών.
Μόνο η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ μπορεί να μας αποκαλύψει τους αδυσώπητος νόμους που διέπουν τις πνευματικές και οργανικές λειτουργίες.
Μόνο με τη γνώση θα καταφέρουμε να ξεχωρίσουμε αυτό που μας επιτρέπεται , από εκείνο που μας είναι απαγορευμένο ,αφού θα μας διδάξει πώς θα είμαστε ελεύθεροι να μεταβάλλουμε το περιβάλλον μας και μαζί του τον ίδιο τον εαυτό μας , σύμφωνα προς τις διαθέσεις μας.
Αναμφισβήτητα , από τότε που ο σύγχρονος πολιτισμός μετέβαλε φυσικές συνθήκες ζωής , η επιστήμη του ανθρώπου έγινε η πιό απαραίτητη από όλες τις επιστήμες .
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος.
--------------------------------------------------------------------------------
ΜΙΚΡΟΙ, ΧΑΜΕΝΟΙ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ" ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ
Όταν ακούς την λέξη " παράδεισος " τι σκέφτεσαι;
Φυσικά , σκέφτεσαι τον Παράδεισο με κεφαλαίο "Π", αυτόν για τον οποίο μιλά η Ορθοδοξία μας και την μακαριότητα της ζωής κοντά στο Θεό.
Αυτή η μακαριότητα , που πηγάζει από τον Παράδεισο , αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι η λέξη είναι συνυφασμένη , σε ευρύτερο πλαίσιο, με τις έννοιες της χαράς , της ομορφιάς και της ευτυχίας .
Θα μπορούσαμε , λοιπόν , να πούμε πως υπάρχουν και παράδεισοι με μικρό" π", οι μικροί παράδεισοι της ζωής .
Είναι χωμένοι στην καθημερινότητά .
Συχνά τους θεωρούμε δεδομένους και ασήμαντους .Συχνά τους προσπερνούμε χωρίς να τους εκτιμούμε , χωρίς να τους απολαμβάνουμε.Με αποτέλεσμα να τους χάνουμε μέσα από τα χέρια μας.
Ωστόσο , αν καθαρίσουμε λίγο τα γυαλιά της καρδιάς μας , θα διαπιστώσουμε την ανεκτίμητη θέση τους στην ζωή μας.
Ο Θησαυρός των μικρών παραδείσων κρύβεται στην εξής φράση : ΤΟ ΑΠΛΟ ΕΙΝΑι ΤΕΛΕΙΟ
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ.
Η' όπως το λέει ο ΕΛΥΤΗΣ :
"ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ."
*Ο Οδυσσέας Ελύτης ( 2Νοεμβριουβ1911_18 Μαρτίου 1960), είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της λογοτεχνικής γενιάς του 1930.Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας *.
Η ομορφιά της φύσης , η παλέττα των χρωμάτων της , οι μουσικές και τα αρώματα της είναι απλές μικρές χαρές .
Όπως και ο ήλιος με τις ανατολές και τα βασιλέματά του , το χάδι του αέρα , οι δροσιστικές σταγόνες της βροχής.
Ένας άλλος μικρός παράδεισος ,είναι να έχεις στη ζωή σου κάποιους να σε αγαπούν
και κάποιους να αγαπάς.Εδώ ανήκουν η οικογένεια και οι φίλοι .Ο ώμος τους δέχεται να στηρίξει και να παρηγορήσει τον πόνο σου , το χαμόγελο σου συνοδεύεται από το δικό τους.
Ο ήχος από τα κλειδιά στην πόρτα , ο θόρυβός τους στο διπλανό δωμάτιο , ένα μήνυμα στο κινητό σου είναι μικρές αφορμές ευτυχίας.
Μικρός παράδεισος και η έμπρακτη αγάπη για τον πλησίον .Το να νοιάζεσαι και να βοηθάς τον συνάδελφό σου στη δουλειά , τον συμμαθητή, γενικά αυτούς που είναι πιό αδύναμοι σε όποιο επίπεδο , σου δίνει την χαρά της προσφοράς και την χαρά της χαράς τους.
Ανεκτίμητη αξία έχει κι ο παράδεισος μέσα σου.Στο βάθος όλοι έχουμε ένα παιδικό κομμάτι που δεν γνωρίζει εγωισμούς , κακίες και ψέματα .Η καλωσύνη και η αθωότητα το χαρακτηρίζουν και μιά ηρεμία και γαλήνη.
Ένα πιάτο φαγητό , λίγο νερό να σβήσει η δίψα σου , ένα κρεβάτι για να ξεκουραστείς , μιά βόλτα , η δουλειά σου , τα αστεία και το γέλιο , το τραγούδι , τα όνειρα σου , οι όμορφες αναμνήσεις σου , η υγεία .Είναι τμήμα της καθημερινότητας και αποτελούν μια ευχάριστη νότα.
Παράδεισος είναι και η παρουσία του Θεού στην ζωή σου.Να του μιλάς με την προσευχή σου και να νιώθεις ότι σε ακούει και ότι όλο και κάτι θα κάνει για να σε βοηθήσει. Να τον αφήνεις να σου μιλάει μέσα από το βιβλίο του , την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ,και να δροσίζεται η ψυχή σου , να στηρίζεται , να παίρνεις κουράγιο .Είναι πραγματικά παράδεισος να νιώθεις παιδί του αγαπημένο !
Μικροί παράδεισοι που χάνονται πολύ συχνά.Είτε επειδή υποβαθμίζουμε την παρουσία τους στην ζωή μας , είτε γιατί τους καταστρέφουμε με τον εγωισμό και τις μικρότητές μας .
Ευχή να χάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερους ! Και βεβαίως , να μην χάσουμε τον Παράδεισο με κεφαλαίο " Π" , αυτόν που συγκεντρώνει σύνολη την χαρά , την ομορφιά , την ευτυχία .
Η ευτυχία σύμφωνα με την ψυχολόγο Shefali Tsabary , προέρχεται , από εξωτερικές εμπειρίες .Πηγάζει από μέσα μας και πολύ συχνά ενεργοποιείται , ότι ζούμε τη στιγμή. Δεν χρειαζόμαστε αντικείμενα η' εμπειρίες για αυτή και γι' αυτό ακριβώς έχει μεγάλη δύναμη στη ζωή μας.
Η Ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου , προερχόμενη από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών του.Δεν υπάρχει μόνιμη ευτυχία , υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας .
Η ευτυχία για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική .Πολλές φορές μάλιστα πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα , η που δεν προλαβαίνουμε να δούμε , και τα προσπερνάνε με αδιαφορία , μπορεί να είναι αυτά , που θα κάνουν κάποιον άλλον να αισθανθεί , απόλυτα ευτυχισμένος.
" Η χαρά είναι μια εφήμερη εμπειρία , επειδή οτιδήποτε αποκτήσουμε από τον εξωτερικό κόσμο είναι και αυτό εφήμερο .
.Η ευτυχία βρίσκεται ανάμεσα σε εσάς και στη σύνδεσή σας με το αυθεντικό παρόν .Αυτό είναι τόσο μόνιμο , όσο μας επιτρέπει η φύση να είναι".
Πάντως , εν κατακλείδι , είται αισθάνεσαι ΧΑΡΑ , είτε ΕΥΤΥΧΙΑ , βγαίνεις κερδισμένος και στις δύο περιπτώσεις .Αρκεί να φροντίσεις να είναι αισθητή η παρουσία τους στην ψυχολογία σου , σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου.
Σας. ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου