Ο συγγραφέας μίλησε με φίλους του βιβλίου του για την ελληνική πολιτιστική πραγματικότητα, την απουσία της Πολιτείας από έργα και ημέρες του πολιτιστικού μωσαικού αλλά και την ανάγκη επικοινωνίας μέσα από ένα βιβλίο ευχαριστώντας τον Δημήτρη Αβδάλα από το 'Αρχονταρίκι' που φιλοξένησε αυτή την όμορφη βραδιά που κάλλιστα μετονομάστηκε σε βραδιά Λογοτεχνίας.
Αδιαμφισβήτητα, ο Γιάννης Καλπούζος -που γνωρίσαμε και χαρήκαμε στο «Ιμαρέτ»- έχει την στόφα του μεγάλου λογοτέχνη και κάθε βιβλίο του αποτελεί ένα λαμπερό αστέρι στο στερέωμα των ελληνικών γραμμάτων. Είμαι βέβαιος ότι το «Άγιοι δαίμονες – Εις ταν Πόλιν» θα χαρίζει το φως του για πολλά πολλά χρόνια στους βιβλιόφιλους και θα τους θυμίζει ότι η ανάγνωση, όταν στα χέρια σου κρατάς ένα τέτοιο βιβλίο, είναι από τις μεγαλύτερες χαρές και απολαύσεις που υπάρχουν!
Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στο υφαντό της Πόλης από το 1808 ως το 1831. Καθημερινή ζωή, έρωτες, δυνατές φιλίες, πλούτη, φτώχεια, οραματιστές, συμμορίες των δρόμων, χασικλήδες, δερβίσηδες, γενίτσαροι, αρνησίθρησκοι, κρυπτοχριστιανοί, δεισιδαιμονίες, ερωτικά ξόρκια, χαμένα όνειρα, οι γυναίκες στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, πυρκαγιές, παζάρια, βεγγέρες, καπηλειά των 1000τ.μ., η τρομερή φυλακή του Μπάνιον, το μπουντρούμι και η αστυνομία του Πατριαρχείου, κοινά σχολεία, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ερωμένες Πατριαρχών, λεσβίες, αρώματα, λάσπες, βασανιστήρια, πανούκλα, προεπαναστατική περίοδος, Φαναριώτες, συνωμοσίες, μυστικές εταιρείες, προδότες, μισαλλοδοξία, οι σφαγές στην Πόλη το 1821, Ρωμιοί, Οθωμανοί, Αρμένιοι, Φράγκοι, Εβραίοι. Κι ακόμα, Πόντος, Χίος, Δραγατσάνι, Μανιάκι, Αλεξάνδρεια.
Πόθος, φόβος, όχλος, άγιοι και δαίμονες. Ένα επικό μυθιστόρημα που καθηλώνει τον αναγνώστη με την περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, την ατμόσφαιρά του, τη χειμαρρώδη γλώσσα του, το συναίσθημα, τον στοχασμό, τις αστείες καταστάσεις και την ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής εκείνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου